Pojam i vrste emocija 
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 9 | Nivo: Učiteljski fakultet

Uvod
Emocije imaju različit uticaj na pojedine ljude. Neke emocija nas uznemiravaju kao npr. uzbudjenje, druge nam pomažu u radu kao sto je oduševljenje, a ima emocija koje mogu da budu i jedno i drugo. Emocije sup o prirodi složen proces, a njihovo doživljavanje pokazuje promjenljiv, subjektivni karakter, nailazimo na teškoće za naučno ispitivanje emocija i osjećanja. Kroz emocije se izražava i naš lični stav prema okolini, a ova subjektivna priroda emocija glavna je prepreka za njihovo eksperimentalno ispitivanje. Emocije se mijenjaju doneklr nezavisno od sadržaja koji su ih izazvali. One se razlikuju od osjeta po tome sto imaju svoj kvalitet mogu biti ugodne i neugodne, imaju svoj intenzitet kreću se od jedva primjetnih do jakih, i imaju svoje trajanje mogu da traju duže i kraće vrijeme. Ako su sadržaji koje izazivaju emocije složeniji onda treba da prodje odredjeno vrijeme da se jave emocije.
1
Pojava i razvoj emocija
Emocije se javljaju rano ali su u početku nediferencirane. U početku postoji samo uzbudjenje iz kojeg se oko trećeg mjeseca izdvajaju emocije prijatnosti i neprijatnosti, a iz ovih u toku daljeg razvoja sve ostale. Iz neprijatnosti diferenciraju se negativne emocije: ljutnja, gadjenje, strah, ljubomora, a iz prijatnosti dalje nastaju: radost, raspoloženje, ljubav prema odraslima i ljubav prema djeci. Ova diferencijacija emocija vrši se zrenjem i učenjem kao uslovna reakcija. Na taj način može se emocija proširiti od jednog predmeta koji ju je prvobitno izazvao na drugi koji ima izvjesnu sličnost s prvim predmetom. Emocije se razvijaju u zavisnosti od uzrasta djeteta i rezultat su njegovog psiho-fiziološkog sazrijevanja i učenja. Vrijeme javljanja pojedinih emocija kod sve djece nije isto, što znači da se odredjena emocija kod različite djece može ispoljavati prije ili kasnije. Dječije emocije se razlikuju od emocija odraslih po tome što imaju više eksplozivni karakter, ali se brzo gube, kratkotrajne su iako snažne; suprotne emocije se lako i brzo smjenjuju. Intenzitet reakcije nije srazmjeran intenzitetu draži. Emotivne reakcije nisu iste kod sve djece, što zavisi od okolnosti i drugih faktora kao sto su umor, slabo zdravlje, doba dana, socijalna sredina, inteligencija i nivo aspiracije. Odnos roditelja prema djetetu i opšti porodični uslovi značajno utiču na emocionalni život djeteta. Rana emocionalna iskustva prema mišljenju mnogih psihologa predstavljaju temelj kvaliteta emocionalnosti odrasle osobe.
Dijete školske dobi ima veću raznovrsnost doživljavanja i bolju kontrolu izražavanja emocija u odnosu na djecu mladjeg uzrasta. Ono više vodi računa da se bezrazložno ne ljuti na druge, da uvažava tudja mišljenja istavove, da im se ne ruga i da fizički ne napada svoje vršnjake. Za izražavanju svojih osjećanja traže se valjani razlozi. Strahovi u ovom dobu su česti kako racionalni tako i naracionalni, zato roditelji i nastavnici trebaju pravilnim vaspitanjem, ličnim primjerima i odmjerenim zahtjevima koje postavljaju pred dijete nastojati da njihove strahove i brige nepotrebno ne provociraju. Ljutnja, zavist i ljubomora u ovom periodu manje dolaze do izražaja nego u preškolskom periodu, ali ipak one nisu rijetka pojava. One su donekle rezultirane naglašenim egocentrizmom i prevelikim aspiracijama, al ii nepravilnošću potupanja odraslih prema njima.” Neodmjereno ukoravanje djeteta postignućima i ponašanjem druge djece povredjuje njegovu ličnost, izaziva nerijetko otpor i neprilagodjeno ponašanje.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]